بعضی اضطراب ها باعث رشد است چون فرد چیز کم را در خود میبیند (کمال) ندا میکند لذا قرآن میفرماید ترس و امید همراه با هم است. در این صورت ترس سازنده است یعنی هم از خدا می ترسد و هم به او کشش شدید دارد. اضطراب ها انواع مختلف دارند همین قدر که می دانید تلاش خود را می کنید و در تکاپو هستید. احساس رضایت مندی و لذت می کنید چون وظیفه ی خود را انجام داده اید

اگر لفظا خدا را یاد کند فقط ذکر زبانی نیست ولی اگر در هر مرحله از کمال آن مرحله را به دست بیاوریم متذکر به حق شده اید بدون این که زبان انسان به کار بیافتد

سوره طه آیه 124

"و هر کس از یاد من اعراض کند همانا (در دنیا ) معیشت اش تنگ می شود و روز قیامت نابینا محشور می شود."

ممکن است این سؤال پیش آید که چطور ممکن است که انسان ذکری نگفته باشد و زندگی خوبی داشته باشد؟ پاسخ این است که اگر این ذکر نباشد، فطرت پاسخگو نیست و وقتی فطرت پاسخگو نباشد، انسان احساس تنگی می کند و کمال فطرت از جنس دنیا نیست. مثلآً کسی که به وظیفه ی الهی اش عمل کند و با قصد رضایت خدا باشد احساس تنگی و گرفتگی نمی کند چون به نیاز خود پاسخ گفته است.